Tüketim Çılgınlığı
Bu tüketim çılgınlığımızın sonu ne olacak merak ediyorum. İnsanlar tabii ki ihtiyaçlarını alacaklar ama ihtiyaçlarının dışında marketten, mağazalardan, pazardan “Aaa bu çok ucuz!..” diye bir şeyler almadan çıkamıyorlar. Biz bayanlar, “Kışın giyerim.”, “Seneye giyerim.”, diye alırız genelde. Sonrasında da kilo alırız giysinin içine giremeyiz veya modası geçti deriz vermeye adam ararız “Ay hiç giymedim, kolumu dahi sokmadım!” diye… Hangi bayan dolabında böyle giysisinin olmadığını söyleyebilir?
Bu şekilde çocuklarımıza da kötü örnek oluyoruz. Size şahit olduğum bir olayı anlatayım. Alışveriş merkezindeki bir mağazada anne-kız olduklarını konuşmalarından öğrendiğim iki kişi… Kızı elbise beğenmiş, annesi ihtiyacın yok, elbisen çok, elbise üzerine mi yatacaksın demiş ve almamış. Buraya kadar güzel… Ama kendisi gömlek beğendi ve eline alıp: “Çok güzel bu… Bunu alacağım!..” diye kızına gösterdi. Kızından gelen cevap:
– Ayyy inanmıyorum sana anne… Bana diyordun, daha dün sen bluz almadın mı? Bana gelince yok, sana gelince var…
dedi. Şimdi bu kızımız bence çok haklı… Çocukları biz yetiştiriyoruz. Çocuklar anne ve babadan gördüklerini yapar. Tüketicilik çocuklukta öğreniliyor. Doyumsuzca oyuncak, kıyafet, markete gittiğinde eline geçen çikolata, bisküviyi sepete atarak çocuklara hayır denmediği için büyüdüğünde de aynı saltanatı sürmek istiyor veya sürüyor tabi imkanı ölçüsünde…
İster istemez büyük alışveriş merkezleri ve kredi kartları insanı tüketici yapıyor. Gezeyim diye çıkıyorsun, elin kolun dolu geliyorsun. Eve gelince de aldığına pişman oluyorsun. Eskiden ihtiyacımız olduğunda mağazaya gider, cebimizdeki paraya göre alışveriş yapardık. Market alışverişi yine öyle… Market alışverişine liste yapıp gidin ve kesinlikle aç gitmeyin 🙂 Yoksa elinize geçeni atarsınız sepete… Hepsini yiyecek gibi alırsınız, çoğu şey yenmez çürür atılır.
Bunlarla kalsak yine iyi… Cep telefonu hastalığına ne demeli? Her çıkan yeni modeli alan gençlik, modası geçti diye mobilya değiştirenler, son model araba hastalığı olanlar, dışarda yemek yeme alışkanlığı, ooo saymakla bitmez… Anne ve babalara sesleniyorum, bizler tutumlu olalım ki çocuklarımıza örnek olalım. Buna elektrik, su, telefon, kağıt ve benzeri şeyler de dahil… Hem bütçemiz kazanır, hem çocuklarımız.
Tüketime son, üretime devam dileğiyle!..
